امپراتوری صفوی از نظر اعتقادی،
ریشه در جریان صوفیانه جدشان، شیخ صفی الدین اردبیلی دارند.(نک: صفه الصفا، ابن
بزاز) تصوفی که از سرزمین آناتولی به وجود آمد و تبار به صوفیان نخستین اسلامی- ترک
خطه خراسان می برند... می دانیم که جریان تصوف در جهان مسلمانان از قرن دوم هجری شروع
شد. این جریان به تحقیق تاریخ نگاران از منطقه خراسان شکل گرفت ( و به نوشته فؤاد
کوپریلی متاثر از آداب و رسوم ایران کهن، نک: صوفیان نخستین در ادبیات ترک) و
عقاید جدید اسلامی را با زبانی ساده و عامیانه در میان ترکان منطقه ماوراء النهر-
که از خاستگاه و زیست گاه های اصلی ترکان بود- گسترش داد... ظهور سلجوقیان متشرع
که در خدمت خلیفه عباسی و علمای شریعت بودند، و هم چنین ظهور فرقه های باطنی معارض
با خلافت و سلطان، قرائت معنوی از اسلام را در میان کوچندگان به آناتولی قرار
داد.( نک: امپراتوری سلجوقی- تاریخ، فرهنگ و سیاست) منطقه آناتولی از آن زمان به
مرکز مخالفت ها و اعتراضات اهل باطن و تصوف تبدیل شد... همین آموزه های معنوی و
صوفیانه بود که بعد از چند قرن به صورت نحله های علویه: باباییان- بکتاشیه تا
نقشبندیه و قزلباش به معارضه با خلیفه سنی عثمانی و آموزه های متشرعانه پرداختند و
حول محور اصول معنوی صفویه اولیه(سنیان شیعه) و سپس با مرکزیت شاه صفویه، به صورت
بنیادهای اعتقادی و زیرساخت های معنوی امپراتوری صفویه درآمدند...
خاندان صفویه از لحاظ ائتنیکی
جزو قبایل کرد ترک شده ای هستند که در عصر ایلخانان به منطقه اردبیل کوچانده شده
اند.(نک: صفه الصفا؛ سلسله النسب صفویه؛ شیخ صفی و تبارش؛ نقش ترکان آناتولی در
تشکیل و توسعه دولت صفویه) از نظر شیوه کشورداری، شاهان صفویه بمانند سلاطین سلجوقی
نظامی آمیخته از بیگ سالاری ترکی و وزارت پارسی را عرضه نموده اند.(نک: تذکره
الملکوک) در دوران صفویه مفهوم سیاسی و جغرافیایی ایران دگرباره بعد از هجوم اعراب
مسلمان ظاهر می شود؛ مفهومی که بعد از عصر سامانیان و آل بویه، آن را ایلخانیان به
کار می بردند.(نک: جامع التواریخ...) امپراتوری
صفویه با این اوصاف، زمینه های اعتقادی و گرایش های سیاسی، دولتی ایرانی/پارسی
نبوده(نک: تشکیل دولت ملی ایران، والتر هینیس) و هم چون خیلی از حکمرانان پیش از
خود، مهاجمانی بودند که در سرزمین های ایران، حکم می راندند و امور مالیاتی- لشکری
و سیاسی ایرانیان را اداره می کردند.(نک: نظام ایالات در دوران صفویه)
همچنین صفویان طول و عرض
جغرافیایی ایران را توانستند به دوران شاهنشاهی ساسانیان برسانند، اگرچه به جای دین
رسمی زرتشتی، مذهب شیعه را رسمیت دادند. آغازه های حکمرانی صفویان صفوی با خون و
کشتار روی داد، دوران میانه و خصوصا عصر شاه عباس اول تثبیت حکومت و سازندگی را
شاهدیم و در دوره پایانی، انحطاط همه جانبه ایران رقم خورد.(نک: عالم آرای عباسی،
زندگانی شاه عباس) ... روایت و حکایت دوران صفویه در حکمرانی ایران را به استناد
منابع اصلی، مدارک رسمی تاریخی، تاریخ نگاری ایران و صفویه پژوهی در این کتاب
تحلیل و گزارش می کنم؛ پیش زمینه های تاریخی- هویتی و اعتقادی صفویان و دگردیسی
مذهبی که به ایرانیان تحمیل شد، همراه با عمل کرد شاهان صفویه، تغییرات ادبی و
هنری و شیوه کشورداری صفویه، فصل های اصلی کتاب را تشکیل می دهند؛ سنجش و تأمل در
آغاز انحطاط تمدنی ایران و زوال اندیشه و فرهنگ ایرانی- در معنای عام آن- و ایران
پساصفویه، چونان نتیجه و خاتمه کتاب هستند.
فهرست مطالب
مقدمه
تاریخ پژوهی دوران صفویه
فصل اول- مرشدان صفوی و
قزلباشان
فصل دوم- شاه اسماعیل و شیعه
گرایی در بنیان گذاری صفویه
فصل سوم- نظام اجرایی و
تشکیلات نظامی- ایالتی صفویه
فصل چهارم- اقتدار شاه عباس
کبیر
فصل پنجم- فرهنگ و ادبیات در
عصر صفویه
فصل ششم- اقتصاد، تجارت و کشاورزی
در عصر صفویه
فصل هفتم- جنگ و صلح در دوران
صفویه
فصل هشتم- بحران در ایران و سقوط
سلسله صفویه
برگزیده اسناد تاریخی عصر
صفویه
تصاویری از ایران در دوران صفویه
گاهشماری سلسله صفویه
کتابشناسی ایران در دوران
صفویه
منابع پژوهشی و مطالعاتی
No comments:
Post a Comment